آن طرفِ سیم‌خاردارها مردی ایستاده است که بادهای سرگردان، از چند کیلومتری هم نزدیک او نمی‌شوند. تا تمام کشورش را دور نزنند، نمی‌توانند عبور کنند. حتی بعضی از خاخام‌ها، کلاهشان را برایش از سر برمی‌دارند و آن‌قدر خم می‌شوند که موهای به هم بافته‌شان، به کفش‌هاشان می‌خورد!آن طرف سیم‌خاردارها، مردی ایستاده است که بُرد غریوش حتی به مریخ هم می‌رسد؛ چه برسد به تل‌آویو،گوش کن؛ دارد قسم می‌خورد؛ اسرائیلاز خانه عنکبوت سست‌تر است. حالا چهره شفق‌گونت، بشارتِ صبح می‌دهد. دست‌های زخمی‌ات را پنهان کن. سیم‌چین شکسته‌ات را دور بینداز. تو باید سیم‌خاردارها را ببلعی تا آزاد بشوی.آرام سرفه کن؛ مبادا آدم‌برفی‌ها صدایت را بشنوند؛ تو باید زنده بمانی